یک روز یکنفر دست نداشت. باعمود آهنی بر فرقش کوبیدند، اگر دست داشت می‌توانست جلو ضربه عمود را بگیرد ولی دست نداشت. از
اسب که به زمین می‌افتاد لااقل اگر دست داشت با صورت به زمین نمی‌خورد ولی او باز هم دست نداشت.

یک روز دیگر 175 نفر که داشتند زنده زنده زیر خاک دفن می‌شدند، وقتی خاک بر سر صورتشان می‌ریخت دست نداشتند که جلو صورت‌هایشان بگیرند، دستانشان را با سیم تلفن صحرایی که سفت و برنده است بسته بودند.



ادامه مطلب

شهدا شرمنده دستان بسته يتان هستيم

کجایید ای شهیدان خدایی....



خوش آمدید ای شهیدان خوش آمدید به وطنتون، به آغوش گرم مادری که نمیداند کدوم یک از شما فرزندش هستید اما مادرانه شمارا درآغوش میکشد راستی از خاک غربت بگویید؟؟؟چگونه چرخید این چرخ روزگار؟؟؟؟

ای شهیدان خوش آمدید،خوش آمدید عزیزان وطن...

هی دست می رود به کمرها یکی یکی
وقتی که میرسد خبرها یکی یکی
خم گشته است قد پدرها دوتا دوتا
وقتی که میرسند پسرها یکی یکی

یادشون گرامی و راهشان پایدار.
خدا صبر بده به مادر این عزیزان و تمام شهدای راه حق.