بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

ابوبصیر
مى گوید: امام صادق (علیه السلام ) از پدران خود از حضرت على (علیه السلام
) چنین روایت نمود كه پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: در
بهشت اطاقهایى است كه ظاهر آن با باطن آن بوده و درونش از بیرون آن دیده مى
شود. آنجا اقامتگاه فردى از امت من است كه داراى این خویها باشد. كلامش
نیكو باشد و مردم (گرسنه ) را اطعام كند و سلام كند و پیوسته
روزه دار باشد و در شب وقتى چشمان مردم در خواب رفته است او چشم خود را به
رحمت پروردگار دوخته و به خواندن نماز مشغول گردد. آنگاه فرمود: یا على
(علیه السلام ) آیا مى دانى اطابه كلام (سخن نیكو) چیست ؟ كسى كه هر صبح و
هر شب ده مرتبه بگوید سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله
اكبر (نیكو كلام مى باشد). اطعام الطعام (دادن غذا)، خرجى دادن مرد است به
خانواده خود و اما ادامه روزه آن است كه انسان در طول ماه رمضان و در هر
ماه (اول و وسط و آخر ماهاى قمرى ) سه روز روزه بگیرد كه ثواب روزه تمامى
عمر بر او نوشته مى شود.
والصلاه
باللیل یعنى اداى نماز در شب و هنگامى كه مردم در خوابند، پس شخصى كه نماز
مغرب و عشا و نماز صبح را در مسجد به جماعت بخواند همانند كسى است كه
تمامى شب را بیدار مانده باشد و افشاى سلام آن است كه از سلام دادن به هیچ
یك از مسلمانان بخل نكند.

التماس دعا