بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

ابوبصیر

مى گوید: امام صادق (علیه السلام ) از پدران خود از حضرت على (علیه السلام

) چنین روایت نمود كه پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: در

بهشت اطاقهایى است كه ظاهر آن با باطن آن بوده و درونش از بیرون آن دیده مى

شود. آنجا اقامتگاه فردى از امت من است كه داراى این خویها باشد. كلامش

نیكو باشد و مردم (گرسنه ) را اطعام كند و سلام كند و پیوسته

روزه دار باشد و در شب وقتى چشمان مردم در خواب رفته است او چشم خود را به

رحمت پروردگار دوخته و به خواندن نماز مشغول گردد. آنگاه فرمود: یا على

(علیه السلام ) آیا مى دانى اطابه كلام (سخن نیكو) چیست ؟ كسى كه هر صبح و

هر شب ده مرتبه بگوید سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله

اكبر (نیكو كلام مى باشد). اطعام الطعام (دادن غذا)، خرجى دادن مرد است به

خانواده خود و اما ادامه روزه آن است كه انسان در طول ماه رمضان و در هر

ماه (اول و وسط و آخر ماهاى قمرى ) سه روز روزه بگیرد كه ثواب روزه تمامى

عمر بر او نوشته مى شود.

والصلاه

باللیل یعنى اداى نماز در شب و هنگامى كه مردم در خوابند، پس شخصى كه نماز

مغرب و عشا و نماز صبح را در مسجد به جماعت بخواند همانند كسى است كه

تمامى شب را بیدار مانده باشد و افشاى سلام آن است كه از سلام دادن به هیچ

یك از مسلمانان بخل نكند.

التماس دعا