در روایات آمده که از هر کجا باید خود را به امام زمان عج در مکه برسانند.
آیا حدیث مخصوص رزمندگان تنهاست یا توده مردم هم شامل میشود!؟
در ارتباط با گردآمدن یاران مهدوی به هنگام قیام آن حضرت روایاتی مبنی بر گردآمدن آنان از نقاط متعدد عالم وجود دارد. و با توجه به اینکه آغاز قیام طبق روایات از مکه می باشد این سوال مطرح می شود که آیا همه کسانی که ندای حضرت را درباره قیام می شنوند باید به مکه عزیمت کنند یا اینکه صرفا یاران خاص آن حضرت یعنی همان «سیصد و سیزده نفر» باید به ایشان ملحق شوند؟
در پاسخ به پرسش فوق باید گفت از مجموع روایاتی که در این باب وجود دارد استفاده می شود که گردهم آیی اولیه صرفا مختص یاران خاص آن حضرت می باشد که با سرعت خود را به امام زمان(علیه السلام) در مکه می رسانند و قیام با حضور آنان رسمیت یافته و علنی می شود. ضمن اینکه در برخی از روایات رسیدن تعداد یاران به 10 هزار نفر و حرکت آنان از مکه به صراحت بیان شده است. برخی از روایات مربوط به گردهم آیی اولیه عبارتند از:
امام زين العابدين (عليه السلام) فرمود: «آنان كه از بسترشان ناپديد مىشوند، سيصد و سيزده مرد به تعداد جنگاوران بدر هستند كه صبح هنگام در مكّه اند و آن، همان سخن خداوند متعال است: «هر كجا باشيد، خداوند، همه شما را [گرد] مى آورد و آنان، ياران قائم اند»(1)
الاختصاص- با سندش به نقل از حذيفه -: شنيدم كه پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) مىفرمايد: «آن گاه كه وقت خروج قائم مىشود، منادىاى از آسمان ندا مىدهد:" اى مردم! مدّت حكومت جبّاران بر شما به پايان رسيد و بهترين فرد امّت محمّد، حكومت را به دست گرفته است. به مكّه برويد". گروهى از نجيبان مصر و نيكان شام و گروه هاى [زاهد و دنياگريز] عراق بيرون مىروند كه راهبان شب و شيران روزند و دلهايشان گويى پاره هاى آهن است، و با او ميان ركن [حجر الأسود] و مقام [ابراهيم] بيعت مىكنند»(2)
امام آن گاه بيعت عمومى مىگيرد و چون عدد سپاهيانش به ده هزار تن مىرسد، حركت خود را آغاز مىكند.(3)
او در مكّه مى ماند تا آن كه يارانش به ده هزار تن برسند و سپس از آن جا به سوى مدينه حركت مىكند».(4)
حاصل اینکه طبق آنچه در روایات مربوط به مراحل اولیه قیام مهدوی وارد شده است حضور همگان در مکه برای حمایت از قیام مهدوی ضرورت ندارد بلکه تعدادی خاص از یاران که در نهایت به 10 هزار نفر می رسند برای حرکت از مکه کافی بوده و قیام مهدوی به طور رسمی آغاز می شود.
پی نوشت ها:
1. سعید بن هبه الله ، قطب الدین راوندی، ناشر: موسسه الامام مهدی(علیه السلام)، 1409، چاپ اول، قم، ج 3 ص 1156
2. مفيد، محمد بن محمد، الإختصاص، مصحح: علی اکبر غفاری، ناشر: کنگره شیخ مفید، 1413ق، چاپ اول، قم، ص 208.
3. ابن بابویه، محمد بن علی، كمال الدين و تمام النعمه، مصحح: علی اکبر غفاری، نشر اسلامیه،1395ق، چاپ دوم، قم: ص 378.
4. مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، مصحح: موسسه ال البیت، ناشر: کنگره شیخ مفید، 1413ق، چاپ اول، قم، ج 2 ص 383.
ایا میدانید :
لینک های ویژه