درد یک پنجره را پنجره ها می فهمند

معنی کور شدن را گره ها می فهمند

دلی را ندیدم ز عشقت نلرزد

چو از تو نوشتم، چو از تو سرودم

ما دو تن،در عاشقی پاینده ایم

همچو شمع از اتش دل زنده ایم

منم و شور تو و این دل سرگردانی

که اسیرت شده با جزر و مدی طوفانی

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست ... جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

تا ز بلای زندگی،جان رهی رها شود

ای شب محنت افرین،انچه نکرده ای بکن

درفشیدن کاویانی درفش

شب تیره و تیغ های بنفش

شب عفواست ومحتاج دعایم

زعمق دل دعایی کن برایم

مردم از فتنه گریزند و ندانند که ما...

به تمنای تو در حسرت رستاخیزیم...